Blisko jedna trzecia kobiet po porodzie doświadcza zmian nastroju.Określa się je potocznie jako baby blues.Problem w tym ,że wszyscy znają to określenie ale nie do końca zdają sobie sprawę jak bardzo poważnego problemu dotyczy.Baby blues jest specyficzny dla każdej kobiety: niektóre płaczą,bądź wybuchają złością z byle powodu,inne nie odczuwają żadnej przyjemności z kontaktu z dzieckiem i przytulania go,inne czują się tak zmęczone,że nie potrafią się wręcz ruszyć i wykonać najprostszej czynności.

Najważniejszą tutaj informacją dla udręczonych mam jest to,że taki stan jest przemijający,utrzymuje się najczęściej od kilku godzin do kilku dni. Wiąże się zwykle ze zmianami hormonalnymi ,które zachodzą po porodzie. Wówczas po euforii jaka  jest związana zwykle z przyjściem dziecka na świat pojawia się przygnębienia, zmęczenie, młode mamy widzą się w negatywnym świetle, pojawia się lęk przed nowymi obowiązkami, zaburzenia nastroju, bezsenność.

Na ogół baby blues występuje między 3 a 10 dniem po porodzie.Często nazywany jest też syndromem trzeciego dnia.spowodowany jest gwałtownym spadkiem hormonów charakterystycznym dla tego okresu. Gdy doda się do tego jeszcze uczucie pustki po porodzie, dziecko, którym trzeba się zajmować 24 godziny na dobę, nowe obowiązki związane z byciem mamą, nietrudno o spadek nastroju.

Żeby zminimalizować skutki baby bluesa trzeba pamiętać ,że po porodzie niezwykle ważny jest odpoczynek, aby wrócić do dobrej formy fizycznej oraz psychicznej.Kobiety zwykle uważają ,że jest to niewykonalne,trzeba  jednak pamiętać, że mamy prawo do pomocy bliskich- mama przez pierwsze dni po porodzie powinna mieć możliwość scedowania na kogoś z rodziny przynajmniej części obowiązków typu sprzątanie czy robienie zakupów.

Każdą wolną chwilę gdyż dziecko śpi warto wykorzystać na regenerację własnych sił. Te proste i wydawałoby się oczywiste rady działają jeśli mamy do czynienia tylko z baby bluesem. Gdy jednak taki stan trwa powyżej 3 tygodni lub zaczyna się 2 tygodnie po porodzie mówimy o depresji poporodowej. Jeśli nie pomaga odpoczynek,spotkania ze znajomymi nie sprawiają przyjemności, kontakt z dzieckiem jest źródłem cierpienia, mamy zaburzenia snu, koncentracji, spada nam łaknienia, trzeba się zwrócić o pomoc do specjalisty. I pamiętajmy,że im wcześniej zareagujemy, tym skuteczniejsze będzie leczenie.